-
1
адбіты -ая, -ае.
1. Які адбіўся, зрабіў уплыў, уздзеянне.
Часы чорнае рэакцыі, балюча адбітыя на становішчы даволі моцнай раней Сілцоўскае арганізацыі, усё ж канчаткова не зліквідавалі сацыялістычнага руху... (Ц.Гартны)
2. Які адбіўся, адлучыўся.
Ідзе ён адзін без дарогі, адбіты ад стада баран... (Я.Колас) -
2
адбыты -ая, -ае. Які адбыўся.
Гэта злучэнне падзей толькі што адбытай у глухім лесе драмы... у момант выклікала ў ім думку, ці не глядзяць і за ім чые-небудзь ліхія вочы. (Я.Колас) Калі Смоліч з калегамі пасля ўдачы ў Кіеве і адбытага адразу па ёй кароткага дыпламатычнага ваяжу ў Берлін вяртаўся дамоў, на палітычным даляглядзе Беларусі і замаячыла яшчэ адна, новая пагроза. (А.Ліс) -
3
адважнік -ая. м. Адважны чалавек.
Пакуль ёсць адважнікі, будуць і баязліўцы, пакуль ёсць баязліўцы - будуць адважнікі. (Н.Мацяш) Варажбітна-напорная праца ў адважнікаў паспяхова завяршылася. (В.Санько) -
4
адведвальнік, адведнік -а, м. Той, хто адведвае, наведвае каго-н.
Альберцінскі манастыр быў заўсёды абстаўлены шпігунамі... а нават некаторых адведвальнікаў паліцыя затрымлівала. (Пагоня. 04.10.1996) Увогуле трэба сказаць, наведвальнікі, адведнікі ішлі да яго бясконцай плынню. (В.Казько) -
5
аддалены -ая, -ае. Які аддаліўся.
[Кіраўнік работ] пайшоў услед аддаленай калоны палонных. (Ц.Гартны) -
6
адзінота -ы, адзінотка -і, м. і ж., адзінотнік, адзіночнік -а, м. Той, хто (што) адзін, не ў гурце; адзіночка.
Яны з Міхасём і пажаніліся ўжо сіротамі, адзінотамі. (Ц.Гартны) На душы было пакутна, і, мусіць, праз тое, тры бярозкі пры дарозе, першыя з логу, здаліся цяпер адзіноткамі, хоць і шумлівымі, як і раней, у маленстве. (М.Гарэцкі) Відавочна, што сёння імпрэзы «БК» [«Беларускай капэлы»] - гэта не голас адзінотніка ў пустэльні. (С.Берасцень) Адзіночнік ён [Антон Сісюкевіч] быў, адзін-адзінюткі, як жаба ў каляіне. (Л.Вашко) -
7
адзінотны -ая, -ае. Адзінокі.
У нейкай адзінотнай сушні яны прытуліліся адпачыць і паснулі на кастрыцы. (К.Чорны) Я проста папытала: «У вас столькі вучняў. Чаму вы такі адзінотны?» (ЛіМ. 16.02.1998) -
8
адзіночнік гл. адзінота
-
9
адкрывальны -ая, -ае. Праўдзівы, адкрыты, шчыры.
Бацька натрапіў на творы Талстога і яму спадабался там адкрывальная публіцыстыка, ён прачытаў і запамятаў «Споведзь» і «Дык што нам рабіць?». Імпанавала яму бязлітасная праўдзівасць гэтых твораў. (У.Калеснік) -
10
адкрыўчы -ая, -ае. Які служыць навуковаму пошуку, адкрыццю.
Вы, як вопытны даследчык, які можа пахваліцца глыбокімі адкрыўчымі рэйдамі ў мінулае, пакідаеце па-за сваёй увагай... верагодных сведак. (М.Танк) -
11
адлежаны -ая, -ае. Які адлежаўся.
Усе са свежымі навінамі прыходзілі, адлежаныя творы прыносілі. (М.Калачынскі) -
12
адлускоўвацца -аецца, незак. Адлушчвацца.
Адлускоўвацца ржа пачала. І знямогу я адолеў. (А.Вольскі) -
13
адляцелы -ая, -ае, перан. Які адляцеў (мінуў, адышоў).
І ім [маладым] усе гулагі і рэйхстагі - як пошум лісця адляцелых дзён. (М.Дукса) -
14
адмаладзець -ею, -ееш, -ее, зак. Стаць маладым.
Адмаладзець душой [кветка] дапамажы. Пяшчотай аднавіць здранцвелых нерваў клеткі. (Д.Бічэль) -
15
адмоўнік -а, м. Прызыўнік, які ўхіляецца ад вайсковай службы.
Цяперашні прызыў у параўнанні з асеннім ідзе больш арганізавана. Відаць, запрацаваў закон аб воінскай службе (Мінская вобласць заўсёды была ў «лідэрах» па адмоўніках). (Звязда. 07.07.1993) -
16
адмыслоўца -ы, м. Той, хто валодае выдатным майстэрствам.
Свята «Маладзечна-98» будзе адметнае выступленнямі з нагоды юбілеяў класіка айчыннай літаратуры Пімена Панчанкі ды адмыслоўцы сучаснай беларускай песні Валерыя Іванова. (ЛіМ. 06.03.1998) -
17
адмыўны -ая, -ае. Які можна адмыць, які адмываецца.
І мазольныя, не адмыўныя ад зямлі пальцы тузнулі званок. (Ц.Гартны) -
18
аднаайчыннік -а, аднакраінец -нца, м. Суайчыннік.
«Аднаайчыннікам» - назва верша А.Каско (Маладосць. 1997. № 4) Няхай жыве новае і моцнае, як моцныя наша воля і наш дух. А гэтыя якасці дзівяць не толькі чужаземцаў, а і маіх аднакраінцаў. (П.Глебка) -
19
аднабрыгаднік -а, м. Той, хто служыць ці служыў у адной брыгадзе з кім-н.
Антося здзівіла, што яго баявы аднабрыгаднік меў на галаве густы, як у хлапчука, «вожык». (А.Жук) -
20
аднавяковец -коўца, адначаснік -а, м. Сучаснік.
Так, ён [лірычны герой] рацыянальны, наколькі рацыянальны наш век і нашыя аднавякоўцы. (А.Пісьмянкоў) На схіле веку хочацца, што называецца, празаічна паглядзець на сябе самога, на адначаснікаў тваіх, жывых і вечных, паразважаць, памеркаваць. (Р.Барадулін)
На запыт знайшлося 37 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць