выхаваўца -ы, м. і ж. Выхавальнік.
На лета іду яшчэ працаваць начальніцай піянерскага лагера, а выхаваўцамі да сябе бяру сваіх настаўнікаў. (А.Карпюк)

выціскацца -аецца, незак. Выцясняцца.
На жаль, нямала і тых, каму вельмі ж добра пачувалася ў час, калі беларуская мова выціскалася з паўсядзённага ўжытку, не выкладалася ў школах, тэхнікумах і ВНУ. (ЛіМ. 26.08.1994) Гэта [беларуская] культура пачала выціскацца польскім панаваннем. (Я.Купала)

вышчыроўваць -аю, аеш, -ае. З вялікім стараннем, шчыруючы, дасягаць вынікаў у якой-н. дзейнасці.
Слова для яго [А.Разанава] - той зыходны матэрыял, з якога ён вышчыроўвае і дасканала зрыфмаваныя паэмы, і ...верлібравыя перастворы беларускай духоўнай літаратуры. (Н.Мацяш)

выязджанец -нца, м. Той, хто выязджае куды-н.
[Астролаг:] Да нас, да пацяплення, вясною, будуць ехаць цяперашнія выязджанцы і ўцекачы. (В.Санько)

выяўлены -ая, -ае. Які выявіў свае здольнасці, стаў вядомы.
Найбольш нельга дараваць гэтага [абыякавасці да мовы] пісьменнікам выяўленым, бо невялікія моўныя неахайнасці ў іх творах... успрымаюцца літаратурнай моладдзю як канон, пашыраюцца ў новых творах і пагражаюць небяспекай стаць моўнай нормай. (Я.Колас)

вядзёны гл. ведзены

вядоўца -ы, м. і ж. Той, хто кіруе чым-н.; вядучы, вядучая.
Камера «залятае» ў студыю, дзе вядоўцы раскладаюць стос прэсы на стале. (Наша Ніва. 15.05.2008)

вядун ведуна, м. Прарок, прадказальнік.
[Няўзіра:] Толькі ты, вядун прарочы, Штось ад нашых крыеш вочаў. (Я.Купала) У некаторых плямёнаў Гвінеі і цяпер, калі нараджаецца хлопчык, жанчыны па ... ім вядомых прыкметах вызначаюць яго схільнасць да таго, каб стаць ведуном. (Звязда. 28.05.1991)

вязёнкі -нак, адз., вязёнка -і, ж. Вязаныя рукавіцы.
Пісаць у вязёнках трудна. (М.Гарэцкі)

вязнеўка -і, ж. Жан. да вязень.
Патэлефанавала былая вязнеўка Сцяплагу Вера Сымонаўна Касмовіч. (Беларускае радыё. 22.03.1996)

вязніца -ы, ж. Месца зняволення.
Паслухайце, людзі, я вам раскажу, За што я ў вязніцу папала. (Н.Гілевіч)

вялікамоўны -ая, -ае. Такі, дзе шмат гавораць.
Уцякаю цяпер і з вялікамоўных сходаў, што звяліся да заплесненых і збросненых зваротаў. (В.Адамчык)

вясенька, вясёнка, вёсначка -і, вясніца -ы, ж. Ласк. да вясна.
Хоць прыходзіла б вясенька Ды павеяла цяплом. (Я.Колас) Не хмарся, зіма, на вясеньку-нявесту, Крыўдуй не крыўдуй, а рыхтуй каравай. (В.Гарановіч) Спошчаныя людцы да споведзі хадзілі, паглядаючы дарожкамі, ці ўжо ёсць праталінкі, ці ўжо блізка вясёнка цяпленька..; Па чутках з фронту думалася людзям, што надоўга застылі дзве варожыя сцяны і, мусі, не парушацца да вёсначкі. (М.Гарэцкі) Хоць адзін раз залячу туды, дзе вясніца вякуе, туды, дзе сонца святкуе. (Д.Бічэль)

вяскоўе -коўя, вяскоўства -а, н. Вясковае жыццё.
Хоць болей люляе калыска трамвая, Ды эаль па вяскоўі ніяк не міне. (А.Камароўскі) ацягнуўся, відаць, працэс развітання з родным вяскоўствам лірычнага героя... (ЛіМ. 28.01.1977)

вясніца гл. вясенька

вясноўскі -ая, -ае. Вясновы.
1. V. Вялікдзень. Свята - вясноўскае, прыгожае, добрае. (М.Гарэцкі)
Параўн. прыслоўе па-вясноўску: Ранішняя электрычка. Вагон па-вясноўску расквечаны сонечнымі блікамі. (Наша слова. 08.05.1996)