-
1
вядзёны гл. ведзены
-
2
вядоўца -ы, м. і ж. Той, хто кіруе чым-н.; вядучы, вядучая.
Камера «залятае» ў студыю, дзе вядоўцы раскладаюць стос прэсы на стале. (Наша Ніва. 15.05.2008) -
3
вядун ведуна, м. Прарок, прадказальнік.
[Няўзіра:] Толькі ты, вядун прарочы, Штось ад нашых крыеш вочаў. (Я.Купала) У некаторых плямёнаў Гвінеі і цяпер, калі нараджаецца хлопчык, жанчыны па ... ім вядомых прыкметах вызначаюць яго схільнасць да таго, каб стаць ведуном. (Звязда. 28.05.1991) -
4
вязёнкі -нак, адз., вязёнка -і, ж. Вязаныя рукавіцы.
Пісаць у вязёнках трудна. (М.Гарэцкі) -
5
вязнеўка -і, ж. Жан. да вязень.
Патэлефанавала былая вязнеўка Сцяплагу Вера Сымонаўна Касмовіч. (Беларускае радыё. 22.03.1996) -
6
вязніца -ы, ж. Месца зняволення.
Паслухайце, людзі, я вам раскажу, За што я ў вязніцу папала. (Н.Гілевіч) -
7
вялікамоўны -ая, -ае. Такі, дзе шмат гавораць.
Уцякаю цяпер і з вялікамоўных сходаў, што звяліся да заплесненых і збросненых зваротаў. (В.Адамчык) -
8
вясенька, вясёнка, вёсначка -і, вясніца -ы, ж. Ласк. да вясна.
Хоць прыходзіла б вясенька Ды павеяла цяплом. (Я.Колас) Не хмарся, зіма, на вясеньку-нявесту, Крыўдуй не крыўдуй, а рыхтуй каравай. (В.Гарановіч) Спошчаныя людцы да споведзі хадзілі, паглядаючы дарожкамі, ці ўжо ёсць праталінкі, ці ўжо блізка вясёнка цяпленька..; Па чутках з фронту думалася людзям, што надоўга застылі дзве варожыя сцяны і, мусі, не парушацца да вёсначкі. (М.Гарэцкі) Хоць адзін раз залячу туды, дзе вясніца вякуе, туды, дзе сонца святкуе. (Д.Бічэль) -
9
вяскоўе -коўя, вяскоўства -а, н. Вясковае жыццё.
Хоць болей люляе калыска трамвая, Ды эаль па вяскоўі ніяк не міне. (А.Камароўскі) ацягнуўся, відаць, працэс развітання з родным вяскоўствам лірычнага героя... (ЛіМ. 28.01.1977) -
10
вясніца гл. вясенька
-
11
вясноўскі -ая, -ае. Вясновы.
1. V. Вялікдзень. Свята - вясноўскае, прыгожае, добрае. (М.Гарэцкі)
Параўн. прыслоўе па-вясноўску: Ранішняя электрычка. Вагон па-вясноўску расквечаны сонечнымі блікамі. (Наша слова. 08.05.1996)
На запыт знайшлося 11 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць