-
1
рубель — жардзіна (пераважна бярозавая), увязнік, якім зверху ўціскаюць (увязваюць) сена ў брыцы.
Так стараліся ўціснуць сена, як рубель ня лопнуў. -
2
рубец — шво.
Такі лівень - рубца сухога не было. -
3
рубшчык — хто рубіць хату.
І рубшчыкам трэба наліць, каб ізруб быў звонкі, як той кубак. -
4
рудка — рудая, рыжая.
Унучка ў бацьку свайго рудкаю ўрадзілася - агнём гарыць. -
5
рукаты — майстра на ўсе рукі.
Ён малец рукаты, у яго ўсё ў руках гарыць. Ён цясляр рукаты. -
6
рукаятка — маток напрадзенай воўны.
Ай, цюк дык і цюк, // Лепі дзеўка, чым дзяцюк. // Дзеўка хату падмяцець, // Рукаятку напрадзець. -
7
рунія — рунь.
Рунія кажухом узялася, зерняты ўсхолыя былі. -
8
рупіць — хвалюе, не дае спакою.
Рупіць мне запасці дроў на зіму. -
9
рупніца — прыпар, клопат, праца, якую трэба зрабіць хутчэй.
На яго рупніца напала, яму й белага дня мала. Як рупніца нападзець, дык і валун ідзець. -
10
рухацца — кратацца.
І ня кратайся, і ня рухайся. -
11
рухаць — рохкаць.
Свіння сама пра сябе рухаіць. -
12
ручасцік — гарлач (стаўбун) з ручкай, горла перацятае.
«Ці ёсць гарлачы?» - «Не, толькі ручасцікі». -
13
ручна — з рук у рукі.
Аддай яму доўг ручна. -
14
ручнік, ручніца — малы, які не злазіць з рук.
А малец дык саўсім ручнік, з рук ня злазіць, ды й дзеўчынёшка ручніца. -
15
ручыць — шанцаваць, добра пладзіцца.
Мне не ручылі свінні. Хто на жыдоўцы жэніцца, таму свінні ручаць. -
16
рушацца, рухацца — кранацца з месца, наважыцца йсці, ехаць.
Дзе не ждуць, і рушацца нечага. Сядзі ты ў сваей хатцы й не рухайся, і там табе не мяды будуць. -
17
руя — гайня, чарада.
Руя ваўчыная спакою ня маіць.
На запыт знайшлося 17 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць