-
41
сівуха, сіўка — старая, сівая.
Пашоў ужо к сваей сівусі. А яна старая такая, сіўка. -
42
сівярэць — быць на вятрах.
Я з васьмі гадоў сівярэю на пасці. -
43
сікман — слабы на градусы напой.
Сікману чарку наліець, яму вочы й задурманіць. Нейкага сікману наліла й гэта за пачастунак лічыць. Хоць якога сікману дай - галава шчапаіцца. -
44
сіла — шмат, багата.
Як стала сіла яблак, аж плот разламалі мальчаняты дуроныя. -
45
сіліцца — тужыцца, намагацца.
Як ні сіліўся, алі не асіліў. -
46
сіллём, сіллю — гвалтам.
Ён к ей сіллём падлез, дык яго засудзілі. А дзеўку сіллю замуж аддаюць. -
47
сінюткае — сіняе, чыстае.
Неба такое сінюткая, як працэджанае. -
48
сіпка — хрыпата, сіпатасць.
Тут у мяне на грудзях сіпка села. -
49
сісетнік — малое, якое сосяць (даюць грудзі).
Сынок у яе яшчэ сісетнік. Што малая - ня дзіва, сісетніца яшчэ. -
50
сітаваты — рэдкі, дзюркаваты.
Ад салодкасці аж язык сітаваты стаў. -
51
скавенчыцца — змучыцца, схварэць, нагаравацца.
Скавенчыўся ўвесь ад гэнай, ня тут казана, хваробы. Пакуль гарод узараў, скавенчыўся з гэтым канём. -
52
скажанець — скукожыцца, схварэць.
Схварэўся сусед, скажанеў, і пазнаць цяжка. -
53
скалкі — крэмень, белыя бліскучыя каменчыкі, якімі выкрасаюць агонь; яшчэ — зубы; што-небудзь моцнае.
Вазьмі з сабой скалкі, у лесі спатрэбяцца. Што ты свае скалкі выставіла? -
54
скарадзь — зануда, нудзіла.
Усю душу мне дастала гэная скарадзь сваёй нудзьгой. -
55
скарбёнка — скарбонка.
Грошы, колькі было, у скарбёнку ўкінула. -
56
скарбнік — кладаўшчык.
Ейны мужык на базі скарбнікам робіць. -
57
скаржыцца — скардзіцца, наракаць.
Радзіўшы дзетак, мушу старыцца, // Гаруючы гора, мушу скаржыцца. -
58
скароміна — тлушч, сала, масла.
Пасцілі-пасцілі, а пасля аскароміліся, знайшлася й скароміна. -
59
скастрыць — вылегчыць, выкласці.
Тады воліка скастрылі. -
60
скасурыцца — паглядзець скоса, скасавурыцца.
Яна толькі скасурыцца - і досіць, малец у яе пад слухом.
На запыт знайшлося 220 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць