 |
На ваш запыт знойдзены 10 артыкулаў
-
сябрыцца — сябраваць.
Нячым біцца, лепі сябрыцца.
-
сявалка — сявенька, сяўня.
Пакуль у жорнах сявалку жыта скруціла.
-
сядзяка, сядэра — сядуха.
А яна не сядзяка, яшчэ ў грыбы сама ходзіць. Сядзі, сядэра, дома.
-
сякар — сякерка.
Пеўню галаву атсячы сякара німа, дажыўся гаспадар.
-
сякун — калючы вецер, часта з дажджом.
Вецер-сякун ня дасць ісці, аж слёзы высякаіць. Снег такі сякун, ад ягоных белых іскраў уваччу цёмна.
-
сяло — так на Вушаччыне завуцца вечаровыя зборкі, паседзіны.
Пойдзім заўтра на сяло. На сяле смаляныя лаўкі (гэта значыць - цяжка адарвацца, каб пайсці дамоў).
-
сямейны — хто клапоціцца пра сям'ю.
Іван сямейны, сям'ёю глядзіць.
-
сянцо — маладое сена.
Накашавалі сена-сянца карові на ўсю зіму.
-
сярылаўка — тоўстая кішка.
Апаследняя кішка, яе ніхто не накладаіць, сярылаўка (яе не выкарыстоўваюць на кілбасу).
-
сяўбіт — занадта просты (мужык).
Дурны як сяўбіт.
|
|
