гнётка — тоўстая кішка.
Такую грузь падымаў, аж гнётка вылезла.

гніліна — хваравіты, слабы на здароўе, западлівы.
Такая ўжо гніліна, вецер дыхнець - валіцца.

гнуцікі — санкі з гнутымі капыламі.
Гнуцікі такія лёгкія на бягу.

гняваш, гнявы (мн. лік) — гняўлівы, сварлівы, злапомны.
У гневаша не на мейсцы душа. Гнявы ня ставяць хлявы.

гнянуць — ударыць, грымнуць.
Як гняну, дык доўга помніць будзіш.

гой — адчайны чалавек, разак.
Такі гой - нікому не саступіць.

гойкаць — гукаць, крычаць, клікаць.
Гойкала-гойкала, каб хто дзе. Вы тут грыбы сабірайце, мяне не чапайце, ня гойкайце.

голлю — галяком.
На дварэ зіма, а рабёнак голлю бегаіць.

гоміна — шум, вэрхал, гам; яшчэ — чутка, прачутка.
Гоміна на ўсю хату, нічога не разбярэш. Далёка пра яго гоміна пашла.

гоншчыкі — хто гоніць плыты.
Зімой на рум звозюць лес. А вясной, як лёд сходзіць, з пакоту з гары пускаюць лясіны, а іх па рацэ гоншчыкі гонюць.

гоп — гукаперайманне.
На адным чаравіку заднік ёсь, а на другім німа, ідзець - адзін гоп, другі шлёп.

грабёлка — грабянец, часадла.
А пара-пара грабёлачкі шукаці, // А пара-пара русую коску часаці.

грабіна — труна, дамавіна.
Якую грабіну зробілі б, дык і з нечага.

гравінь — гравій.
Дарогу гравіням усыпалі.

граміла — вялікі, здаравіла, моцны; яшчэ — няскладны.
Грамілу гэтага толькі ў аглоблі запрагаць. Гэны граміла паверніцца, дык і перакуліць лёгка.

грокат — грукат.
Ён без нагі, паваліцца - будзіць грокату.

гругніць — бубніць, мармытаць.
Нешта гругніць, а я пра сваё думаю.

груда — змерзлая глеба, без снегу.
Па грудзі йсці - як на злом галавы.

грудам — гуртам, юрмой.
За ёй кавалеры грудам валяць.

грузалкі — кавалачкі.
Гарбуз разварыўся, толькі грузалачкі дзе-нідзе пападаюцца.