1 кажан (лятучая мыш), млекакормячая начная жывёліна з шырокімі перапончатымі крыламі. кажан м. — агульн. (ЛАБНГ, АЛА, Шатэрнік, Каспяровіч, Тарнацкі, Насовіч),… 2 каза, невялікая свойская і дзікая парнакапытная жвачная жывёліна сямейства пустарогіх. агульная назва: козы мн. — агульн. (Мат. апыт.), маркацінне н. зборн.,… 3 казіны казіны прым. — агульн. (Мат. апыт.), казячы прым. — Берасц., Драг., Пш. (Мат. апыт.), казеччы прым. — Слаўг. (Мат. апыт.), казечы прым. — Іван. (Мат.… 4 казяўка, маленькае двухкрылае насякомае з цвёрдым надкрыллем; кузурка. казяўка ж. — усх. з. (ЛАБНГ), казак м. — Гарадз. (ЛАБНГ), казака ж. — Гарадз. (СПЗБ), казука… 5 кал (экскрэменты), змесціва кішэчніка, якое выдзяляецца пры спаражненні. кал м. — агульн. (Мат. апыт.), гаўно н. — агульн. (Мат. апыт.), паследкі мн. 'птушыны… 6 камар, маленькае двухкрылае насякомае-крывасмок з тонкім прадаўгаватым цельцам і доўгім хабатком. камар м. — агульн. (СПЗБ, Мат. Гарадз., Мат. апыт.), камарня… 7 канарэйка, пеўчая птушка з ярка-жоўтым апярэннем, больш вядомая як пакаёвая. канарэйка ж. — усх.-маг. р. (Бялькевіч), канарка ж., канарок м. — мясц. (Насовіч).… 8 каня (канюк), драпежная птушка сямейства ястрабіных з бурым апярэннем спіны і стракатым падбрушшам, дакучлівы манатонны крык яе нагадвае слова «піць». каня… 9 капыт, рагавое ўтварэнне на канцы ног у некаторых млекакормячых. капыт м. — асн. мас. г. (ЛАБНГ, СПЗБ, АЛА), копыт м. — Чэрв., Чэрык. (ЛАБНГ), капыта н. — Гарадз.,… 10 карак, задняя частка шыі ў жывёлы. акарак м. — Слуц., Нараўл. (ЖС, З нар. сл.), карак м. — усх.-маг. р. (Мат. апыт.), каркавіна ж. — Віл., Уздз. (СЦБ), каршыдла… 11 каралёк, самая маленькая лясная птушка з шаравата-зялёным пер'ем на целе і аранжавым або жоўтым цемем. каралёк м. — Паст. (СПЗБ), вузёлчык м. — Нясв. (Мат. апыт.),… 12 карась, рыба з кароткім целам, пакрытым цёмна-залацістай або цёмна-серабрыстай луской, водзіцца ў вадаёмах з воднай расліннасцю і ілістым дном. карась м. — агульн.… 13 каркаць (пра варон) каркаць незак. — агульн. (ЛАБНГ), кяркаць незак. — Паст., Слаўг. (СПЗБ, Мат. апыт.), гаргаць незак. — Пол., Мядз. (СПЗБ, ЛАБНГ), кракаць незак.… 14 карміцца (пра птушак, рыбу) карміцца незак. — агульн. (Мат. апыт.), жыраваць незак. — паўдн. р., а таксама Ўшацк. (ЛАБНГ, ЛП, ТС), жырацца незак. — Гарадоц. (НЛ).… 15 карова, буйная рагатая свойская жывёла, якая дае малако. агульная назва: каровы мн. — асн. мас. г. (Мат. апыт.), каравы мн. — зах.-пал. г. (Мат. апыт.), говяда… 16 каровін кароўскі прым. — усх.-маг. р., а таксама Паст., Леп., Навагр., Старадарож. (Юрчанка, Мат. апыт.), каровячы прым. — зах.-пал. г., а таксама Воран., Ганц.,… 17 кароўка божая, жучок чырвонай, жоўтай або белай афарбоўкі з плямкамі. кароўка божая — агульн. (ЛАБНГ, АЛА, СПЗБ, Мат. Гарадз., ЖС), богава кароўка — Гарадз. р., Чач.,… 18 карп, рыба з шырокім целам, пакрытым буйной луской (і без лускі), якую разводзяць і вырошчваюць у сажалках, штучных вадаёмах; культурная разнавіднасць сазана.… 19 карычневы, буравата-жоўты, колеру жолуда або карыцы. карычневы прым. — агульн. (Мат. апыт.); пра каня: гнеды прым. — Смарг., Гарадз., Астр., Калінк., а таксама… 20 касцяк, сукупнасць касцей як апора жывёліны; шкілет. касцяк м. — мясц. (Мат. апыт.), шкілет м. — усх.-маг. р. (Мат. апыт.).