Дзядзінец, назва ўмацаванага цэнтра старажытнаславянскага горада, у склад якога ўваходзілі равы, земляныя валы, сцены, вежы. Дз. звычайна абкружалі пасады, у ім у час аблогі хавалася мірнае насельніцтва. З 14 ст. у беларускіх летапісах слова «дзядзінец» было паступова выціснута назвамі «крэмль», «горад», «град».
