тяв межд. гаў, дзяў, цяў

тявканье гаўканне, -ння ср., дзяўканне, -ння ср., цяўканне, -ння ср.

тявкать несовер. гаўкаць, дзяўкаць, цяўкаць

тявкнуть совер. однокр. гаўкнуць, дзяўкнуць, цяўкнуць

тяга в разн. знач. цяга, -гі жен.
механическая тяга механічная цяга
электрическая тяга электрычная цяга
паровая тяга паравая цяга
конная тяга конная цяга
в печи сильная тяга у печы моцная цяга
служба тяги ж.-д. служба цягі
тяга к науке перен. цяга да навукі
◊ дать тягу даць цягу (драла)

тягальный тех. цягальны

тягать несовер. прост. цягаць; (дёргать - ещё) тузаць
тягать за волосы цягаць (тузаць) за валасы

тягаться
1. (состязаться) разг. цягацца (з кім)
2. уст. (оспаривать судом, вести тяжбу) судзіцца
3. страд. цягацца; см. тягать

тягач тех. цягач, -ча муж.
◊ дать тягача даць драла

тяглец ист. цяглец, род. цягляца муж.

тягло с.-х., ист. цягло, -ла ср.

тягловый с.-х., ист. цяглавы
тягловая сила цяглавая сіла
тягловое хозяйство цяглавая гаспадарка

тяглый ист. см. тягловый

тяговый в разн. знач. цягавы
тяговая сила лошади цягавая сіла каня
тяговый канат цягавы канат

тягодутьевой тех. цягавыдзімальны

тягомер тех. цягамер, -ра муж.

тягостно нареч., безл. в знач. сказ. цяжка

тягостность цяжкасць, -ці жен.

тягостный цяжкі

тягость жен. цяжар, -ру муж.; цяжкасць, -ці жен.
◊ быть в тягость кому-либо быць цяжарам для каго-небудзь