1 бы1 (пасля галосных — б), часціца. Ужываецца пры дзеясловах пр. часу, інфінітывах і прэдыкатыўных прыслоўях са значэннем магчымасці або неабходнасці дзеяння,… 2 бы2, злучн. Разм. Ужываецца пры дапушчальным параўнанні рэальнага характару ў значэнні “як”, “усё роўна як”. [Сава] як адляціць ды пачне выгукваць ды плакаць,… 3 бывала. 1. Адз. пр. часу ж. і н. роду ад бываць. 2. Часціца, у знач. пабочн. Разм. Паказвае на значэнне дзеяння, якое нерэгулярна паўтаралася ў мінулым: іншы… 4 бываласць, -і, ж. Уласцівасць бывалага. Пры зручным выпадку.. [Макар] стараўся падкрэсліць гэта сваё ўмельства, бываласць. Грамовіч. 5 бывалец, -льца, м. Разм. Бывалы чалавек, чалавек, які многа ездзіў, многа бачыў. Як добры бацька з далёкай дарогі, вярнуўся ў хату — так здавалася — спакойна… 6 бывалешні, -яя, -яе. Разм. Які быў раней, былы, колішні. Дарога была цесная, вузкая. У бывалешнія гады па ёй вазілі з балота сена, і ўсю зіму тут скрозь на дрэўцах… 7 бывалы, -ая, -ае. 1. Які многа дзе бываў і многа бачыў, спазнаў; з вялікім вопытам. Калі ў .. [Арлоўскага] запыталіся, дзе б ён хацеў ваяваць, бывалы партызан… 8 бывальшчына, -ы, ж. Разм. Тое, што было ў сапраўднасці; выпадкі з жыцця, мінулых часоў, быль. На прызбах збіраліся пасядзець старыя — успомніць .. сілу, маладосць,… 9 бываць, -аю, -аеш, -ае; незак. 1. Прыходзіць да каго-н., наведваць каго-н., падтрымліваць сяброўскія адносіны з кім-н. Любецкі кожны дзень бываў у генералавым… 10 быдла, -а, н., зб. (рэдка). Буйная рагатая жывёла. — Выганяй, выганяй, брат, быдла, — заўважыў дзядзька Марцін: — Сонца, унь, ужо высока над лесам стаіць. Колас.… 11 быдля і быдлё, -ляці, н., зб. Разм. пагард. Тое, што і быдла. 12 быдлячы, -ая, -ае. Разм. Які мае дачыненне да быдла. Гразь была густая, чорная, як дзёгаць, размешаная паляшуцкімі лапцямі, быдлячымі і конскімі нагамі. Колас.… 13 бык1, -а, м. 1. Самец буйной рагатай жывёлы, дзікай і свойскай; бугай. Племянны бык. □ Так ужо многа даставалася беднаму Цімошку з-за гэтага чорнага быка.… 14 бык2 гл. быкі. 15 быкі, -оў; адз. бык, -а, м. Прамежкавыя апоры маста. Былі мініраваны абедзве фермы маста і асноўны сярэдні бык. Краўчанка. 16 быліна1, -ы, ж. Народная эпічная песня пра герояў і іх подзвігі. Ганусанскія падзеі набывалі значэнне гераічнай быліны, дзе партызаны выступалі як волаты, а… 17 быліна2, -ы, ж. Тое, што і былінка. ◊ Адна як быліна — пра адзінокую жанчыну. 18 былінка, -і, ДМ -нцы; Р мн. -нак; ж. Адно каліва травы, сцяблінка, травінка. Запыніш крок. Спакой і ціш — Былінка нават не схіснецца. Колас. Зелянеюць лугі, выкідваецца… 19 былінны, -ая, -ае. Які мае адносіны да быліны1. // Уласцівы быліне. Былінны эпас. Былінны лад верша. 20 быллё, -я, н., зб. Высакарослае сцяблістае пустазелле; бур'ян. На свежых пожнях глыбей у зямлю палезла карэнне былля. Гартны. Пасекі пачыналі зарастаць быллём…