61 ахінацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. 1. Незак. да ахінуцца. 2. Зал. да ахінаць. 62 ахінаць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да ахінуць. 63 ахінея, -і, ж. Разм. Глупства, бязглуздзіца. ◊ Несці ахінею гл. несці. 64 ахінёны і ахінуты, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад ахінуць. 65 ахінуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нёмся, -няцеся; зак. 1. Атуліцца, ахутацца чым-н. Маладзіца, убачыўшы старшыню, ахінулася хусткай і таропка шмыганула ў хату.… 66 ахінуць, -ну, -неш, -не; -нём, -няце; зак., каго-што. 1. Атуліць, ахутаць. Касынкай ахінуўшы плечы, Ідзе па вуліцы яна! Гаўрусёў. 2. перан. Агарнуць, авеяць.… 67 ахканне, -я, н. Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ахкаць. 68 ахкаць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да ахнуць. 69 ахлынуць, -ну, -неш, -не; зак. Абдаць чым-н. вадкім з усіх бакоў. // перан. Агарнуць, апанаваць, запаланіць. 70 ахмараны, -ая, -яе. Пакрыты хмарамі. На ахмараным небе нёс варту месяц-поўня.Асіпенка. 71 ахмістрыня, -і, ж. Уст. Жанчына, якая вядзе хатнюю гаспадарку ў багатым доме; аканомка. У Гальваса была ахмістрыня, якая яму страшэнна надакучыла і якую трэба было… 72 ахмялелы, -ая, -ае. Разм. 1. Які знаходзіцца ў стане ахмялення. 2. перан. Пра чалавека, які да самазабыцця захоплены, узрушаны чым-н. Лёня ўжо быў ахмялелы ад… 73 ахмяленне, -я, н. 1. Стан паводле знач. дзеясл. ахмялець. 2. перан. Захапленне, самазабыццё. [Антон:] — Эх, ды каб пайсці са сваёй скрыпкай у родную вёску, а… 74 ахмялець, -ею, -ееш, -ее; зак. Разм. 1. Стаць п'яным, ап'янець. Так пахне [квітнеючымі садамі], што можна ахмялець. Бядуля. 2. перан. Самазабыўна захапіцца,… 75 ахнуць, -ну, -неш, -не; зак., аднакр. 1. Разм. Усклікнуць “ах”, выказваючы якое-н. пачуццё: захапленне, здзіўленне, шкадаванне, страх, смутак і над. [Мікалай… 76 ахова, -ы, ж. 1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ахоўваць; ахоўванне. Ахова здароўя. Ахова правоў грамадзян. Ахова дзяржаўнага парадку. Ахова сацыялістычнай… 77 аходаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што. Разм. Управіцца, справіцца, пакончыць з кім-, чым-н., завяршыць якую-н. Работу. — Цяжкавата такую прастору касой аходаць,… 78 ахоп, -у, м. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ахапіць. 79 ахоплены, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад ахапіць. 80 ахоплівацца, -аюся, -аешся, -аецца. Незак. да ахапіцца.