81 ахопліваць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да ахапіць. 82 ахопны, -ая, -ае. Які ахоплівае з розных бакоў. Ахопны рух. Ахопная рыфма. 83 ахоўванне, -я, н. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ахоўваць; ахова. 84 ахоўвацца, -аецца; незак. Зал. да ахоўваць. 85 ахоўваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што. 1. Абараняць каго-, што-н. ад чыіх-н. нападаў, варожых дзеянняў; вартаваць; сцерагчы. На гэты раз чыгунку ахоўвала… 86 ахоўнік, -а, м. 1. Асоба, якая ахоўвае, сцеражэ каго-, што-н.; вартаўнік. Колышаў першы прабег кантрольную будку, за якой наткнуўся на аднаго спалоханага ахоўніка.… 87 ахоўніца, -ы, ж. Жан. да ахоўнік. 88 ахоўны, -ая, -ае. 1. Які нясе ахову, прызначаны для аховы. Ахоўная служба. Ахоўная зона. Ахоўнае лесанасаджэнне. 2. Які засцерагае, служыць для аховы ад шкоднага… 89 ахраматызм, -у, м. Спец. Здольнасць аптычнай сістэмы не раскладаць светлавога праменя на састаўныя колеры пры пераламленні; бясколернасць. [Ад грэч. a — без і chroma… 90 ахраматычны, -ая, -ае. Спец. Які не раскладае светлавога праменя на састаўныя колеры пры пераламленні; бясколерны. 91 ахрамацін, -у, м. Рэчыва клетачнага ядра, якое слаба афарбоўваецца. [Ад грэч. achrōmatos — бясколерны.] 92 ахранка, -і, ДМ -нцы, ж. Разм. Орган тайнага паліцэйскага нагляду ў дарэвалюцыйнай Расіі; ахраннае аддзяленне. 93 ахраннік, -а, м. Агент ахранкі. Мікіту цяпер, калі ён задумаўся над словамі Зубковіча, пачынае здавацца, што вось-вось выйдзе нехта з-за стога, з-за хлява, возьме… 94 ахрап'е, -я, н., зб. Бацвінне, капуснік і рознае агароднае пустазелле як корм для жывёлы. Назбіраць ахрап'я для кабаноў. □ Узнялі яе зарання, Не паспела і паспаць,… 95 ахрыпаць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да ахрыпнуць. 96 ахрыпласць, -і, ж. Уласцівасць ахрыплага; хрыпата. 97 ахрыплы, -ая, -ае. Які ахрып, з хрыпатою ў голасе. Калі адышоў ад прычала З цяжкімі вазамі паром, Ахрыплая чайка крычала, Зрываючы пену крылом. Непачаловіч. 98 ахрыпнуць, -ну, -неш, -не; пр. ахрып, -ла; зак. Стаць хрыплым (пра голас). Хай скамянею я, Хай лепш замоўкнуць струны, Калі пявучы рытм Ахрыпне ў грудзях зноў.… 99 ахрысціцца, ахрышчуся, ахрысцішся, ахрысціцца; зак. Прыняць хрысціянскую веру праз абрад хрышчэння. 100 ахрысціць, ахрышчу, ахрысціш, ахрысціць; зак., каго-што. 1. Выканаць абрад хрышчэння над кім-н. 2. Перажагнаць каго-, што-н., зрабіць знак крыжа над кім-, чым-н.…
