81 асветніцтва, -а, н. 1. Ідэйны рух заходнееўрапейскай прагрэсіўнай буржуазіі 17— 18 стст. // Рух рускай і славянскай перадавой грамадскай думкі 18—19 стст. Склад… 82 асветны, -ая, -ае. Які служыць асвеце. Асветныя ўстановы. 83 асвечанасць, -і, ж. Уласцівасць асвечанага. 84 асвечаны, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад асвяціць1. 85 асвечвацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. 1. Незак. да асвяціцца. 2. Зал. да асвечваць. 86 асвечваць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да асвяціць1. 87 асвіны, -ая, -ае. Які мае адносіны да асвы. Падасінавікаў у чырвоных берэтах Пад старою асвінай асінай знайшоў. Танк. 88 асвістаны, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад асвістаць. 89 асвістаць, асвішчу, асвішчаш, асвішча; зак., каго-што. Свістам выказаць сваё неўхваленне, асуджэнне, пагарду да каго-, чаго-н. Гардыенка спрабаваў апраўдацца, але… 90 асвістваць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да асвістаць. 91 асвоенасць, -і, ж. Ступень асваення чаго-н. Рэзка адрозніваецца асвоенасць глебавых масіваў на ўзвышшах і ў нізінах. Прырода Беларусі. 92 асвоены, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад асвоіць. 93 асвоіцца, асвоюся, асвоішся, асвоіцца; зак. Прывыкнуць да незнаёмага асяроддзя, абставін і пад.; адчуць сябе свабодна дзе-н. На другой ці трэцяй рэпетыцыі, калі… 94 асвоіць, асвою, асвоіш, асвоіць; зак., што. 1. Навучыцца карыстацца чым-н., авалодаць чым-н. Асвоіць новую тэхніку. Асвоіць замежную мову. // Навучыцца вырабляць… 95 асвойванне, -я, н. Дзеянне паводле знач. дзеясл. асвойваць — асвоіць. 96 асвойвацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. 1. Незак. да асвоіцца. 2. Зал. да асвойваць. 97 асвойваць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да асвоіць. 98 асвойтацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. Разм. Тое, што і асвоіцца. [Дзяўчынка] хутка асвойталася, пасмялела і разгаварылася. Сачанка. Пакрысе качкі асвойталіся і… 99 асвойтвацца, -аюся, -аешся, -аецца. Незак. да асвойтацца. 100 асвядоміць, -млю, -міш, -міць; зак., што. Усвядоміць, зразумець усё да канца, цалкам.
