61 більярд, -а, М -дзе, м. 1. Гульня шарамі і спецыяльным кіем, якая вядзецца паводле пэўных правілаў на прызначаным для гэтай гульні стале. Гуляць у більярд. … 62 більярдавы, -ая, -ае. Тое, што і більярдны (у 1 знач.). 63 більярдны, -ая, -ае. 1. Які мае дачыненне да більярда. Більярдны кій. Більярдны шар. Більярдны стол. 2. у знач. наз. більярдная, -ай, ж. Пакой для гульні ў більярд.… 64 більярдыст, -а, М -сце, м. Той, хто захапляецца гульнёй у більярд, часта гуляе ў більярд. 65 біметал гл. біметалы. 66 біметалізм, -у, м. Грашовая сістэма, пры якой у якасці плацежнага сродку выкарыстоўваюцца адначасова два металы (золата і срэбра). 67 біметалічны, -ая, -ае. 1. Які мае дачыненне да біметалаў; зроблены з біметалаў. Біметалічная спіраль. 2. Які мае адносіны да біметалізму. Біметалічная сістэма.… 68 біметалы, -аў; адз. біметал, -у, м. Пласцінкі, лісты, дрот і іншыя вырабы, якія складаюцца з двух слаёў розных металаў або сплаваў. [Ад лац. bis — двойчы і metallum… 69 бімсы, -аў; адз. бімс, -а, м. Папярочныя бэлькі ў корпусе судна, якія злучаюць яго бакі і падтрымліваюць палубу. [Англ. beams.] 70 бінакулярны, -ая, -ае. У выразах: бінакулярны зрок гл. зрок; бінакулярная лупа гл. лупа. 71 бінарны, -ая, -ае. Спец. 1. Які складаецца з дзвюх частак, двух кампанентаў (металаў або металу і неметалу). Бінарныя сплавы. 2. У інфарматыцы — тое, што і… 72 бінокль, -я, м. Аптычная прылада з дзвюх паралельна злучаных падзорных труб для разглядвання аддаленых прадметаў. Палявы бінокль. Прызмавы бінокль. [Фр. binocle… 73 біном, -а, м. Сума або рознасць двух алгебраічных выразаў, якія завуцца членамі; двухчлен. Біном Ньютана. [Ад лац. bis — двойчы і грэч. nomos — частка, раздзел.]… 74 бінт, -у, М -нце, м. Стужка з марлі або іншай тканіны (звычайна белай), якая ўжываецца для перавязкі ран, пераломаў і пад. У Волькі была перавязана рука свежым… 75 бінтаванне, -я, н. Дзеянне паводле знач. дзеясл. бінтаваць. 76 бінтаваны, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад бінтаваць. 77 бінтавацца, -туецца; незак. Зал. да бінтаваць. 78 бінтаваць, -тую, -туеш, -туе; незак., каго-што. Абмотваць, абкручваць бінтам, марляй і пад.; перавязваць. Чыжык ірве торбу на стужкі і пачынае бінтаваць Саўчанку,… 79 бінтавы, -ая, -ое. Які мае адносіны да бінту. Бінтавая павязка. 80 бінтоўка, -і, ДМ -ўцы, ж. Тое, што і бінтаванне.
