прабедненька — беднавата.
Дзяцей багата, дык прабеднінька жылі.

праварына — праход у плоце, у які йдзе жывіна (жывёла) з поля, адкуль выязджаюць.
Збегай закладзі праварыну, каб каровы ў шкоду не залезлі.
Перакладаў я неяк вершы ўкраінца Івана Драча. Там было: на ворині сидять тесть і зять. Слова ворина не было ні ў Грынчэнкі, ні ў сучасных слоўніках. Мой сусед-украінец патлумачыў, што гэта проста жардзіна ў плоце. Дзе Кіеўшчына, дзе Вушаччына, а словы пакумленыя. І ясней, адкуль праварына. Дарэчы, на Вушаччыне ёсць слова таго ж значэння - увароціна. Плот зробіў, увароціну зробіў заязджаць. А на Меншчыне праварына — стойла.

правіна, правінка — віна, вінаватасць.
Якую ды якую правінку знайдзіць, абы прычапіцца.

прагнуць — пілнаваць, цікаваць.
Кот прагнуў за куранятамі.

прагон, прагонка — праход для выгану кароў.
Не стаі ў прагоне - каровы йдуць.

прадрогацца — пратрэсціся, пракалаціцца.
Па брукаванцы прадрогаўся, як жывы астаўся.

пражытак — пражыццё, выдаткі.
Што б яму мала было на пражытак гэтых грошы.

прайдак — пранырлівы, кемлівы.
Прайдаку лацвей у любым баку. Прайдак не прападзець нідзе - ні на на зямлі, ні на вадзе.

прайдачыла — прайдоха, пройда.
І сябра пасадзіць на шыла - такі прайдачыла!

пралаяць — прысаромець.
Пінжак такі карэлый, пралай яго, што абы-як ходзіць.

пралетаваць — прабыць лета й не сапсавацца.
Кілбасы жырам заліла - яны й пралетавалі.

праскарджваць — упікаць, прасміхаць, пад'ялдыкваць.
Другіх праскарджваіць, а на сябе дыхнуць баіцца.

прасміхаха — прасмішніца.
Прасміхаха й матку родную не пашкадуіць - прасмяець.

пратарэка — жартаўнік, прасмешнік, пад'ялдыка.
Пратарэка ўсіх прасмяець, а сам і не ўсміхнецца.

пратаць — выбіваць пранікам мокрую бялізну; яшчэ — біць, дубасіць.
Цэлы адвячорак пратала белле на кладцы, як праннік ня збіла. Яна на яго вярэць, а ён яе пратаіць.

прахадзім — прайдзісвет, махляр, круцель.
Прахадзімы гэты ўсякія поўну Вушачу наехалі.

працівак — прамежак паміж дзвюх сценаў у хляве.
У пуні сена кладуць на два канцы, а пасярод дзверы, - гэта й ёсць працівак. Два капцы сена налажыў у працівак.

прачутка — погаласка, чутка, навіна.
Прачутка пашла па сяле, што Праксэдзін малец вярнуўся.

праява — дзіва, нечаканасць.
У тваім хляве праява стала, // Праява стала, праявілася: // Усе каровачкі пацяліліся...

проздзверы — выбягаць, уцякаць праз дзверы.
Ён проздзверы - і насып яму солі на хвост.